!!~_ + Aquarian + _~!!

สายันต์ สวัสดีทุกท่าน นิยายนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับกิลด์นั่นเองตัวละครนั้นก็ไม่ได้ใกล้ไม่ไกลจากเลย ทุกคนต้องรู้จักดีแน่โดยเฉพาะคนในอควาเรี่ยนแต่คนที่ไม่รู้จักก็ไม่เป็นไร เราแต่งเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อความสนุกเอาล่ะขอให้อ่านให้สนุกนะค่ะ^^

บทที่ 1 กิลด์

 ผู้คนรวมเป็นหนึ่ง ประสานสามัคคี ไร้ซึ่งการแบ่งแยกใดๆ ผู้ที่ได้รับการขนาดนามว่าเป็นกลาง......

บทที่ 2 ผู้จ้างวาน

 การพบกันแบบไม่ธรรมดา นี่คือธรรมดาหรือปกติสำหรับพวกเขากันนะแต่ลางสังหรณ์หนึ่งบอกมาว่าเรากำลังจะได้เพื่อนร่วมทางอีกคนแล้วนะ.....

บทที่ 3 แบบทดสอบ & กำแพงที่ไม่สิ้นสุด

 กำแพงที่ถูกลอดยาวไปเรื่อยๆจนไม่สิ้นสุด ถูกทอดยาวเป็นสายราวกับว่าเป็นเส้นทางแห่งโชคชะตาที่ถูกกำหนดให้มีโชคชะตาเพียงหนึ่งเดียว

บทที่ 4 กระจกเงา

 กระจกเปรียบเสมือนตัวตนอีกคน ถ้ามีเธอก็มีเธออีกคน ถ้าเธอเป็นแสงอีกตัวตนและอีกฝากของกระจกนั้นก็คงจะเป็นอะไรไม่ได้นอกจากความมืดเสียกระมั้ง..

บทที่ 5 Cyrille Lune Berlitz ...

 สิ่งที่หล่อเลี้ยงหัวใจคืออดีตและปัจจุบัน ทุกสิ่งคือสิ่งที่หล่อเลี้ยงหัวใจให้เป็นไปตามตามที่มันควรจะเป็น เป็นไปตามสีสัน เป็นไป....ในสิ่งที่ควรจะเป็น

บทที่ 6 Nuit blanche ... (ยามค่ำคืนที่เราไม่นอน)

 อย่าให้ความสับสนมาเป็นตัวกั้นขวางความเชื่อมั่น อย่าเชื่อมั่นในสิ่งที่ไม่มีทางคาดหวังได้ แต่จงเชื่อมั่นในความเป็นไปได้นั้นและเชื่อมั่น...ใน..สิ่งสำคัญสิ่งนั้น

บทที่ 7 บทสนทนา

 ยามใดที่รวมกันครบสิ่งที่จะเกิดขึ้น คำกล่าวของเด็กผู้หญิงผมดำตัวเล็กนั้นได้ทิ้งท้ายเอาไว้ อดีตสีดำของบุคคลทั้ง 2 .....

ได้เวลาที่นกน้อยตัวเล็กๆจะสยายปีกขานรับโลกกว้างกับรุ่งอรุณอันสนใสครั้งใหม่สักทีนะ...หึๆ

บทที่ 8 The Beginning of darkness

 กำเนิดตัวตนใหม่ จงล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่อีกครั้ง สิ่งที่ขาดหายไปมิใช่ซึ่งความแข็งแกร่งใดๆแต่หากเป็นความพยายามและความเชื่อมั่นที่ว่าวันพรุ่งนี้ยังคงมีอยู่ และจะยังคงมีตลอดไป.....

บทที่ 9 The Icicle blizzard and The burning flame

  จับมือแล้วเดินไปด้วยกันทุกคน เชื่อมั่นในสิ่งที่ควรเชื่อมั่น เชื่อมั่นในกันและกัน เชื่อมั่นในตัวของเพื่อน เชื่อในตัวตนของตนเอง คำพูดที่แตกต่างกันทั้งที่ๆก็เป็นคนๆเดียวกันและช่วงเวลาเดียวกันแต่คำพูดนั้นช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

ขานรับโชคชะตาแห่งความโศก ความเศร้าได้มาเยือนเจ้าแล้วเลือดของเพื่อนพ้องจะไหลอาบเพราะมือสีแดงของเจ้าเบิร์นนิ่งดราก้อน"

บทที่ 10 แสงตะวัน

 สิ่งที่สาดส่องลงมาให้ความอบอุ่นคือแสงตะวัน คำกล่าวของคนผู้หนึ่ง สิ่งของที่รับฝากมากลับถึงมือของผู้เป็นเจ้านายแล้ว....

บทที่ 11 Red Match

 ไม้ขีดคือไม่ขีด สีแดงก็คือสีแดง ส่อประกายไฟให้สุดแรงจนดับไปเหลือเพียงเถ้าถ่าน

บทที่ 12 พัก....

 ผ่อนคลายเรื่องยุ่งๆแล้วมากินข้าวกลางวันกันเถอะ มานอนตีพุงให้สนุกไปเลย!!

บทที่ 13 Buddle Bigger Cooking Amazing!!

 บีเกิ้ล นัคเกิ้ล บีเกิ้ล ครัวสาด อาหารร้อนๆ เย็นๆ ของหวานๆน้ำแข็งใสรั่วๆมาเสิร์ฟถึงโต๊ะแล้วค้า~

บทที่14 สายน้ำกับดวงชะตา

 เป็นดั่งสายน้ำกับดวงชะตาที่มาพบกันแต่ก็มิได้หล่อหลอมรวมกัน โชคชะตานั้นคืออะไรกันแน่หนอ......

 บทที่ 15 ผู้ถูกทำนาย

ดั่งคำกล่าวในลูกแก้วพยากรณ์ อนาคตเอยคร่าชีวิต อนาคตเอยทำลายชีวิต กล่าวกันว่าผู้ใดที่ถูกล่วงรู้อนาคตแล้วคนผู้นั้นคือคนที่จะถูกเปลี่ยนแปลงอนาคตแม้ว่านั่นจะเป็นครั้งที่ 2 ก็ตาม

บทที่ 16 เรื่องเล่า

นิทานคือสิ่งที่ถูกเล่าขานกันต่อมา สืบต่อกันเรื่อยๆมาแต่ว่านิทานนั้นส่วนใหญ่นั้นมักเป็นเรื่องที่กุขึ้นแต่ว่าตำนานที่เกิดขึ้นป่าแห่งนี้น่ะ คือเรื่องจริงที่เคยเกิดขึ้นที่นี่จริงๆนะ......

บทที่ 17 อควาคารีเย่

สิ่งที่ผู้พูดที่ไม่ได้ต้องการให้ผู้ใดได้ยินและผู้ได้ยินที่ไม่ต้องการได้ยิน ประโยคที่เอยเอื้อนไปมานั้นลอยเข้ามาอยู่ร่ำไป......

บทที่ 18 เสียงเปียโน

เสียงเพลงจากเปียโนที่ถูกบรรเลงขึ้นจากผู้เล่น ปลายนิ้วที่สัมผัสไล่เลียงถูกคีย์นั้นช่างดูงดงาม เสียงเพลงของเปียโนที่ราวกับบทเพลงส่งวิญญาณ เป็นเหมือนกับ....บทเพลงฮัลเลลูยาแด่เหล่าวิญญาณผู้เร่ร่อนบนโลกใบนี้

บทที่ 19 สายหมอก

เป็นดั่งตัวตนของตนเอง เป็นดั่งสายหมอกที่โอบอุ้มพื้นเบื้องล่างเพื่อปกป้องสิ่งสำคัญ จงปกป้องแต่จงอย่าได้ปดปิดซึ่งความจริงที่เคนเกิดขึ้นในที่แห่งนี้....

บทที่ 20 สายลมสีเขียว

เป็นดั่งสายลมที่อบอุ่น เป็นดั่งสายลมที่คอยชักพา เป็นดั่งวายุที่คอยโอบอุ้มสิ่งสำคัญเอาไว้ปกป้องและตามหาสิ่งสำคัญไว้จนกว่าชีวิตจะหาไม่ จงพัดและจงชักพาเรื่องราวอันเป็นตำนานที่สูญหายนี้ให้เล่าขานต่อไป

บทที่ 21 สายลมแผลงฤทธิ์

จงปะทุและเดือดดาลราวกับเปลวเพลิงแต่จงอ่อนโยนและรุนแรงราวกับสายลมและจงมุ่งหน้าไปยังเส้นทางที่ได้เลือกเอาไว้

บทที่ 22 Ruin ความพินาศ

คำพูดของข้าคือคำพูดของพระผู้เป็นเจ้า ถึงเวลาขับขานบทเพลงแห่งการเริ่มต้นใหม่ ข้าทั้งสองจะจักสรรสร้างโลกใหม่ เริ่มต้นและทำลายใหม่ทุกร่ำไป เปิดโลกใหม่ในฐานะทายาทของพระผู้เป็นเจ้า พวกเราทั้งสองถูกขานบอกว่าคือบุตรแห่งพระเจ้ามีหน้าที่ทำลายและสร้างสรรณ์ตามคำสั่งของพระเจ้าเท่านั้น

บทที่ 23 บางสิ่งบางอย่าง

บางสิ่งบางอย่างที่ผิดเพี้ยนและขาดหาย สับสนและปนเปจนยากที่จะแยกออก สิ่งไหนคือความจริงและสิ่งไหนคือสิ่งที่ผิดเพี้ยนไป 

บทที่ 24 แสงสีส้ม

เป็นดั่งแสงสว่างสีส้มที่ลุกโชนดั่งเปลวไฟ เป็นดั่งเพลิงพิโรธอันโกรธเกรี้ยว เป็นเหมือนดั่งเปลวไฟแห่งกำลังใจ

บทที่ 25 นักพยากรณ์

ทุกสิ่งไร้ซึ่งคำว่าจีรังและยั่งยืน เหมือนดั่งที่นักพยากรณทำนายไว้ อีกไม่นานเพื่อนเก่าจะมาเยี่ยมเยียนและเพื่อนของเพื่อนเก่าที่มาด้วยกัน ทั้งสองกำลังมุ่งหน้ามายังที่แห่งนี้.....

บทที่ 26 สงสัย

สิ่งใดที่เคยเตือน สิ่งใดที่เคยสงสัย บัดนี้ทุกสิ่งทุกอย่างกลับดูน่าสงสัยมากยิ่งขึ้นและในทางกลับกันมันดูสับสนมากยิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ.....

บทที่ 27 เสียงกรีดร้อง

ได้ยินเสียงไหม? เสียงกรีดร้องคือเสียงร้องไห้ และเสียร้องไห้ก็คือเสียงกรีดร้อง พระจันทร์ร้องไห้เพราะว่าตนจะต้องจากทุกคนไป ร้องไห้เพราะไม่สามารถปกป้องใครได้

พระจันทร์ต้องแตกสลายและหายไปดั่งคำทำนายและสุดท้ายพระจันทร์จะต้องกลับไปอยู่คนเดียวอีกครั้ง

บทที่ 28 หลบหนี

จงวิ่งหนี.....จงหวาดกลัว......จงวิ่งหลบ.....เพราะว่าไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ใด.....ข้าก็จะหาเจ้าพบเพราะฉะนั้นจง ปั่นปวนและสับสนอยู่ในเขาวงกต จงวิ่งหนี หวาดกลัวและจงวิ่งผ่าน..... ณ บันไดแห่งโชคชะตาที่เจ้าไม่สามารถที่จะหลบหนีไปไหนได้

บทที่ 29 ค้นหา

ยิ่งสืบหามากเท่าใด ยิ่งค้นหามากเท่าใดก็กลับสับสนยิ่งขึ้น ยิ่งรู้ลึกมากขึ้นเท่าใดก็แทบจะสับสนและมึนงง ยิ่งรู้มากก็ยิ่งเริ่มสะอิดสะเอียนในตัว.....แต่ก็กลับสับสนและยิ่งอยากจะรู้....ความจริงคืออะไรกันแน่..

บทที่ 30 การทำนาย

หากว่าเจ้าได้ลองสัมผัสกับมัน และลองหลับตาและเพ่งจิตไปที่ลูกแก้ว แล้วเจ้าจะได้รู้ ได้เห็นแทบทุกสิ่ง รวมทั้ง....บางสิ่งบางอย่าง บางสิ่งที่น่ารังเกียจที่อยู่ในก้นบึ้งของจิตใจ ความสกปรกโสโมมที่อยู่ในตัวของเจ้า

บทที่ 31 รอคอย

รอคอยซึ่งสิ่งสำคัญ รอแล้วรอเล่า....หากแต่ว่าสิ่งสำคัญสิ่งนั้นก็ยังคงไม่มาถึงสักที....แล้วเมื่อไหร่จะได้เจอกับของสิ่งนั้นกันนะ....เธอจะ..หนีฉันไปจนถึงเมื่อไหร่....

บทที่ 32 เป้าหมาย

สิ่งที่ซ่อนเงื้อน จุดมุ่งหมายและสิ่งที่แท้จริง เป้าหมาย การตัดสิน ความจำเป็น สิ่งที่ต้องกระทำ บัดนี้ได้เวลาที่เธอจะต้องตัดสินใจแล้ว....

บทที่ 33 ฉีกขาด

เมื่อเรื่องราวหนึ่งจบลงเรื่องราวใหม่ก็ถูกเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ราวกับหนังสือเล่มเก่าที่ถูกอ่านจนที่ฉีกขาดและถูกเปลี่ยนเป็นเล่มใหม่ที่ยังคงความสวยงามไว้อยู่ ผู้ที่ถูกลืมแล้วจะเป็นแค่คนที่เคยมีชีวิตอยู่ หากแต่ผู้ที่ยิ่งใหญ่จะถูกบันทึกไว้บนหน้ากระดาษของประวัติศาสตร์

บทที่ 34 เริ่มตามหา

ถ้าฉันอยากจะได้อะไรฉันก็ต้องได้และถ้าฉันไม่ได้ฉันก็จะทำลายมันซะ เขากล่างถึงประโยคนี้ซ้ำไปซ้ำมาเรื่อยๆ ราวกับต้องการเน้นให้นึกถึงมันตลอดเวลา

ขอประกาศราวชื่อผู้ที่ได้ออกมาแจมแล้วหึๆๆ(ถึงจะรู้อยู่แล้วก็เถอะ)=.,=

AquaTales(อควา)

Admin (มิกซ์)

Berry_Berlitz (ซีริล)

Burningdragon(เบิร์น)

Mon_Mon(มอนมอน)

Minicorn(คอร์น) [เดาสิว่ามาแจมตอนไหนหึๆๆ]

Aquamarine (อความารีน)

Yellowflower(เยลโลว์)
アプリコット_Lollip(แอบปริคอต)

กรี

มานั่งอ่านของเก่าแล้วรู้สึกว่ามันไม่ดี ต้องขออภัยถ้าช่วงแรกๆมันไม่ค่อยสนุกเพราะมันเปิดตัวออกมาเหมือนกับพวกการ์ตูนแบบ.....อา...คงรู้สินะ

นั่นแหละมันเปิดตัวแบบนั้นแต่ก็อย่าใส่ใจช่วงเปิดตัวถึงมันจะออกแนวๆนั้น ตอนนี้เริ่มเข้าสู้เนื้อเรื่องหลักแล้วมแต่อาจจะไม่มากสักเท่าไร(มั้ง)แต่กำลังพยายามแต่งให้ถึงที่สุด ถึงแม้ว่ามุขมันจะไม่ค่อยฮาบ้างก็เถอะ แต่จะขอเลือดสาดให้ถึงที่สุดตามอารมณ์ในตอนแต่งช่วงนั้น(หึๆ) แต่ว่าส่วนใหญ่จะเอาแฟนตาซีมากกว่านะ ช่วงนี้อาจจะมึนอยู่บ้างแต่อ่านไปเรื่อยๆก็จะค่อยๆเฉลยน่ะแหละหึๆๆ*แสยะ

 
!!~_ + Aquarian + _~!!


!!~_ + Aquarian + _~!!

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ_   _